Park Narodowy Bory Tucholskie (przekazuję od Kasi)

Malyszomanka (Aga)

PARK NARODOWY BORY TUCHOLSKIE

Park w liczbach:
Powierzchnia parku 4 789 ha
Powierzchnia otuliay parku 10 292 ha
Powierzchnia obszarów ochrony ścisłej 0 ha
Powierzchnia lasów 3 798 ha
Powierzchnia jezior 530 ha
Długość szlaków turystycznych 98 km
Liczba turystów w roku 15 000

Rośliny występujące na terenie Parku Narodowego Bory Tucholskie:
Borówka bagienna, bagno zwyczajne, mącznica lekarska, trzcinnik prosty, bażyna czarna, skalnica torfowiskowa, zimoziół północny, grążel drobny, wyblin jednolistny, grzybień północny, lobelia jeziorna, poryblin jeziorny, wywłócznik skrętnolistny, jeżogłówka pokrewna, elisma wodna, kłoć wiechowata, przygiełka wiechowata, przygiełka brunatna, szczotlicha siwa, chłoszcz nagołodygowy, wąkrota zwyczajna, widłaki (goździsty, spłaszczony, jełowcowaty, wroniec, torfowy, cyprysowy), rosiczki (okrągłolistna, pośrednia, długolistna), storczyki (wyblin jednolistny, lipiennik Loesela, wątlik błotny, storczyk szerokolistny i kruszczyk rdzawoczerwony), kopytnik pospolity, huby (korzeniowa, wiosenna, jesienna), mchy, bobrek trójlistkowy, brzeżyca jednokwiatowa, wywłócznik skrętoległy

Zwierzęta występujące na terenie Parku Narodowego Bory Tucholskie:
Owady: paź królowej, mieniak tęczowiec, modraszek bagniczek, dostójka akwilonaris, dostójka laodyce, brudnica mniszka, barczatka sosnówka, strzygonia choinówka, paproch cetyniach, zawisak borowiec, biegacz gajowy, biegacz fioletowy, biegacz wręgaty, trzmiel kamiennik, trzmiel łąkowy, trzmiel ziemny, brudnica mniszka
Bezżuchwowce: minog rzeczny, minog strumieniowy,
Ryby: płoć, węgorz, szczupak, leszcz, karp, sandacz, okoń, karaś
Płazy: żaby (trawna, moczarowa, jeziorowa), ropucha paskówka, traszka grzebieniasta, rzekotka drzewna
Gady: jaszczurka zwinka,jaszczurka żyworudka, jaszczurka zielona i beznoga jaszczurka (padalec), zaskroniec, żmija zygzakowata, gniewosz plamisty
Ptaki: bąk, gągoł, bielik, puchacz, kraska, bączek, krakwa, cyraneczka, płaskonos, nurogęś, trzmielojad, żuraw, perkoz dwuczuby, łyska, kaczki (krzyżówka, czernica, głowienka), łabędź niemy, kormoran czarny, czapla siwa, trzcinniczek, trzciniak, rokitniczka, strumieniówka, błotniak stawowy, słowik szary, łozówka, zimorodek, zięba, świergotek, skowronek borowy, trznadel
Ssaki: rzęsorek mniejszy, wydra, bóbr, nietoperze (nocek rudy, nocek Nattera, karlik większy, borowiec wielki, borowiaczek, nocek duży, mroczek późny, gacek brunatny, mopek i karlik malutki), wiewiórka, piżmak, szczur wędrowny, nornica ruda, badylarka, lis, jenot, borsuk, kuna leśna, kuna domowa, tchórz zwyczajny, sarna, dzik, jeleń, zająć szarak, dziki królik
Zabytki:
Brama Człuchowska w Chojnicach, młyny i tartaki, Drewniani kościół w Leśnej, Obelisk ku czci Ottona Weilandta, Kościół w Swornegaciach

Park ten powstał stosunkowo niedawno, żeby chronić grupę niezwykłych jezior. Otaczające je bory skutecznie izolują cenne zbiorniki wodne od zgubnych wpływów cywilizacji. Lasy, które zajmują 80% powierzchni parku, są krajobrazowo i botanicznie znacznie uboższe od zbiorowisk roślinności wodnej.
W garnicach parku znajduje się 26 jezior i kilka śródleśnych oczek o bardzo małej powierzchni. Z przyrodniczego punktu widzenia najcenniejsze są jeziora lobeliowe, bardzo rzadkie w Polsce i Europie. Są to z reguły małe zbiorniki o krystalicznie czystej wodzie. W parku jest ich siedem. Wyróżnai się je na podstawie specyficznych gatunków roślin:lobelii jeziornej, brzeżycy jednokwiatowej i paprotnika- poryblinu jeziornego. Aby uznać jezioro za lobeliowe, wystarczy obecność jednej z nich. Rośliny te wymagają bardzo czystej i miękkiej wody, zawierającej wolny dwutlenek węgla potrzebnego do wzrostu. Woda taka jest uboga w składniki mineralne i organiczne, co hamuje rozwuj innych przedstawicieli flory i fauny. W żyznych zbiornikachgatunki lobelioweprzegrywają konkurencję z pospolitszymi roślinami.
Najpiękniejsze jeziora położone są wzdłuż Strugi Siedmiu Jezior, niewielkiej rzeczki przecinającej park ze wschodu na zachód. Należą one do najczystszych w Polsce. Otaczają je bory, które maja specyficzny wpływ an środowisko. Rozkładające się igliwie, kora i drewno są kwaśne. Deszcze wypłukuja materię organiczną z brzegów do wody> w bezodpływowych zagłębieniach powstają jeziora dystroficzne, o swoistej roślinności, otoczone pierścieniem płą, czyli uginającego się pod stopami kożucha mchów torfowców. W Borach Tucholskich znajdziemy ich kilka. Jeziora lobeliowe także powoli ewoluują w stronę dystroficznych.
O dużym stopniu naturalności szaty roślinnej tego terenu świadczy spora liczba reliktów polodowcowych, jak np.: trzcinnik prosty, turzyca strunowa, fiołek torfowy, skalnica torfowiskowa, zimoziół północny, gwiazdnica grubolistna, żurawina drobnolistkowa, bażyna czarna, grążel drobny. Większość z nich rośnie an mokredłąch wzdłuż brzegów rzek i jezior lub na śródleśnych torfowiskach w obniżeniach terenu.
Najciekawsze zwierzęta związane są ze środowiskiem wodnym i brzegami. Gniazdują tu m. In. Bieliki, kanie czarne, żurawie, bąki, gągoły, płaskonosy, nurogęsi, krakwy, kuliki wielkie, krwawodzioby, rycyki, rybitwy czarne i zimorodki. Spośród 43 gatunków ssaków występujących w parku trzy znajdują się w polskiej czerwonej księdze zwierząt. Są to wydra, bóbr i rzęsorek mniejszy.

RZĘSORKI: Te niewielkie owadożerne drapieżniki są jedynymi w Polskie jadowitymi ssakami. Polują w specyficzny sposób. Ponieważ jad mają zgromadzony w gruczołach ślinowych, najpierw gryzą ofiarę do krwi, a potem obficie ja opluwają. Kiedy trucizna sparaliżuje zwierzę, zabija je bez trudu. Mogą polować na większe od siebie stworzenia, np. żaby. Rzęsorkisą ziemno-wodne, żerują na lądzie i w wodzie.

LOBELIA JEZIORNA: Jest to mała roślina pływająca w wodzie, o liściach tworzących rozetki. Występuje w miejscach dosyć płytkich, gdzie czerpie dwutlenek węgla z osadów dennych. Kwitnie w lecie. Jej kwiaty wzniesione ponad wodą mają mniej niż centymetr średnicy. Jest silnie trująca.

STRUGA SIEDMIU JEZIOR: Mała rzeczka o szerokości kilku metrów i głębokości od kilkunastu do kilkudziesięciu centymetrów łączy w jeden system kilka jezior, transportując materię organiczną i składniki mineralne. Dlatego zbiorniki położone w jej górnym biegu są uboższe w rośliny i zwierzęta, ale zarazem mają czystszą i bardziej przejrzystą wodę.

BORY TUCHOLSKIE: Nazwa bór oznacza w języku fachowym las iglasty. Na terenie parku 97% drzew stanowią sosny, gdyż na bardzo ubogich, piaszczystych glebach nie chce rosnąć nic innego. Bór sosnowy odznacza się specyficznym runem leśnym: jagodami, borówkami, jałowcami i dużą ilością mchów i porostów.